این شرکت با توجه به بررسيهاي انجام شده در فاز مطالعاتي، گزینش بهترين عناصر و ترکيبات را جهت برهمکنش با پرتوهاي یونساز و نوترونهای حرارتی براساس دسترسي تجاري، پايداري شيميایي و محيطي، امتزاج پذيري با مواد پليمري و عدم حلاليت آنها در آب انجام داد. پس از تعيين ترکيبات مناسب براي جذب ذرات باردار، امواج الکترومغناطيس و نوترونهای حرارتی، آزمايشاتي براي ساخت پليمر با درصدهاي مختلف از پودرهاي جاذب طراحي و اجرا گرديد. در اين آزمايشات هدف اصلي افزايش ميزان پودر مواد جاذب در پارچه پليمري به گونهاي بود كه پارچههاي پليمري جاذب پرتو ضمن دارا بودن خواص مکانيکي و شيميايي مطلوب شامل انعطاف پذيري، استحکام، پايداري محيطي، دوام و سهولت کاربرد بتوانند حداكثر ميزان تشعشعات را جذب نمايند.
در اين پروژه نمونههاي مختلف آزمايشگاهي با متغيرهايي نظير: 1-مواد جاذب مختلف 2-روشهاي آماده سازي مواد اوليه، 3-فرايند، زمان و دمای پخت، 4-تعداد و ضخامت لايه هاي جاذب و نیز ترتيب قرارگیری آنها براي حداکثر جذب اشعه تولید شدند.
در نهایت نمونههای آزمایشی این پوششها ساخته شده و در برابر اشعه رادیولوژی با ولتاژ و انرژیهای مختلف قرار گرفت. نتایج حاکی از اثر بخشی بسیار مناسب این پوششهای منعطف در مقایسه با پوششهای سربی متداول بود.